the black hills

Aangekomen in Wall wilden we Walldrug bekijken, maar dat was gesloten, dus was dat het eerste wat we de volgende morgen hebben gedaan.
Na een ontbijt in het hotel gingen we dus. Walldrug is een toeristenwinkelcentrum. Dat wereldwijd bekend is. Een paar maanden geleden zag ik zelfs een bord in Hoogeveen met de tekst ......km naar Walldrug. In 1931 begon een echtpaar een winkel in het plekje Wall. na 5 jaar was er eigenlijk nog niet veel klandizie. Tot een warme zomer in 1946 de vrouw bedacht dat ze gratis ijswater bij de boodschappen kon geven. In de folder staat vervolgens het volgende: Free ice water! this simple but innovative idea has brought them a long way. They have discovered that no matter where you are, you can succeed if you offer people something they need and serve up good humor, great service and good deals.
Nou Ron wilde heel graag een nieuwe hoed en dat is wat wij daar kochten. Daarna vertrokken we naar de Black Hills en Mount Rushmore memorial.
Dat is waar de gezichten van de presidenten in de bergen zijn uitgehouwen. Het was nog ruim een uur rijden van ons hotel. Ik was daar ooit al geweest maar nu was het toch veel meer uitgebreid met een visitorscentrum etc. Na een lange dag zijn we daar 'savonds nog weer terug gekomen voor een afsluitingsceremonie. Aan het eind werd daarbij het volkslied gezongen en daarna mochten alle veteranen naar beneden komen om de vlag te strijken. Bij dit soort dingen merk je echt dat de Amerikanen veel nationalistiser zijn dan wij Nederlanders. Een gezamenlijke trots.
Na Mount Rushmare zijn we naar het Crazy Horse memorial geweest. Dit is een tegenhanger van Mount Rushmore maar dan van de indianen. Zij houwen een veel groter beeld uit de berg. maar het wordt maar door een klein groepje gedaan en dat zonder overheidssteun, dus ze zijn al jaren bezig en nog lang niet klaar. De amerikaanse overheid heeft al in 1980 erkent dat het land illegaal van de indianen is gestolen en zij hebben hen een heel groot bedrag toegezegd om dit te compenseren. Maar de indianen willen dat niet aannemen omdat ze daarbij de overheid als het ware het land rechtmatig zouden geven. Veel indianen leven nog steeds in grote armoede. hun werkeloosheids percentage is heel groot en maar weinig jongeren leren door. Deze crazy horse stichting wil ook iets doen aan al die dingen.
Daarna gingen we naar het Custer State park. Daar was een heel mooie route met prachtige uitzichten, smalle wegen, doorgangen, slingerbochten en wilde dieren. We zagen veel ree"en, een paar antilopen, prairedogs en ezels. Er moest ook een hele kudde buffelo zijn maar wij hebben die niet gevonden. We zagen wel een paar enkelingen maar we hebben echt naar de kudde gezocht, maar die was ergens anders. Na de afsluitingsceremonie bij Mount Rushmore en een laat diner
hadden we nog een uur rijden voor de boeg om het hotel te bereiken. Toen was ik zo moe dat ik besloot om niet meer achter de computer te kruipen om dit te tikken.
De volgende morgen gingen we terug naar Iowa. We vertrokken om 08.20 uur uit het hotel en kwamen 'savonds om 18.20 uur aan. Ron heeft het hele stuk gereden. Hij zegt dat door het gebruik van de cruisecontrol en het feit dat er maar zo weinig verkeer op de weg is het rijden heel relaxed is. Onderweg zijn we gestopt door een high way patrol omdat we te snel reden. Gelukkig liet hij ons gaan met een waarschuwing, nadat hij ontdekte dat we toeristen waren. Daarna hebben we ons vrij goed aan de snelheid gehouden. Die snelheid verschilt per staat net als een aantal verkeersregels zoals wel/niet bellen achter het stuur, (in Iowa mag je bijv. wel bellen maar niet appen) het gebruik van gordels, wel/niet rechtsafslaan bij rood licht en noem maar op.
Na maar 2 korte en 1 wat langere pauzes, dus weer veilig in Charles City aangekomen.
's-avonds heb ik een heel gezellige avond gehad met Lori dit is een High School vriendin vanuit mijn jaar hier in 1980. Het was als of we elkaar regelmatig spreken.
Nu is het zaterdag. Vanochtend rustig aan gedaan, naar een garage sale geweest en straks gaan we naar Mark Ott en zijn vrouw, Mark is de man die ooit smoorverliefd op mij was, en ik heb even geaarzeld om wel te gaan maar toch besloten om het wel te doen. Daarna gaan we vanavond naar de Troge's (ik heb ooit op hun kinderen gepast) en daarna na een open gospelavond.
Daarover kunnen jullie meer lezen in mijn volgende verslag